Η θερμιδομέτρηση είναι ο μόνος τρόπος που δίνει τη δυνατότητα, σε συστήματα κεντρικής θέρμανσης, στον κάτοικο του κάθε διαμερίσματος, να έχει θέρμανση όταν τη θέλει και να πληρώνει για την πραγματική ενέργεια θέρμανσης που κατανάλωσε, ανεξάρτητα από το καύσιμο που χρησιμοποιεί ο κεντρικός λέβητας, (πετρέλαιο ή φυσικό αέριο).

Ο θερμιδομετρητές μετρούν την πραγματική παροχή νερού στο διαμέρισμα από τον κεντρικό λέβητα μέσω ενός ενσωματωμένου παροχόμετρου και τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της προσαγωγής και επιστροφής του νερού από το διαμέρισμα και υπολογίζουν την πραγματική ενέργεια που κατανάλωσε το διαμέρισμα.

Οι τιμές για την ενέργεια θέρμανσης που κατανάλωσε το κάθε διαμέρισμα είναι σε kWh.

Το σύστημα της θερμιδομέτρησης δίνει τη νόμιμη δυνατότητα στον καταναλωτή για παραπέρα αξιοποίηση του συστήματος θέρμανσης π.χ. με τη χρησιμοποίηση ατομικού boiler για τη θέρμανση του νερού χρήσης, μπάνιο κτλ.
Το σύστημα της θερμιδομέτρησης δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή να μειώσει την κατανάλωσή του εάν το θέλει, όχι κλείνοντας συνολικά τη θέρμανση του διαμερίσματός του, αλλά επιλέγοντας σε ποια δωμάτια θέλει περισσότερη και σε ποια λιγότερη θέρμανση, με τη χρησιμοποίηση θερμοστατικών διακοπτών.
Με τη θερμιδομέτρηση το κάθε διαμέρισμα μπορεί νόμιμα να αλλάξει οποίο θερμαντικό σώμα θέλει με μεγαλύτερο ή μικρότερο.

Η συνολική ενέργεια θέρμανσης που παίρνει το κάθε διαμέρισμα από τον κεντρικό λέβητα μετριέται από τους θερμιδομετρητές και δεν ενδιαφέρει σε πόσα και σε ποια σώματα δίνεται μέσα στο διαμέρισμα.
Επίσης εάν υπάρχουν στο κτίριο διαμερίσματα με ενδοδαπέδια θέρμανση ή fan coils μόνο με τη χρήση των θερμιδομετρητών είναι δυνατός ο υπολογισμός της κατανάλωσης.

Οι πολυκατοικίες στη χώρα μας που έχουν αυτόνομη θέρμανση και χρησιμοποιούν ωρομετρητές για να μετρήσουν και να μοιράσουν ανάμεσα στα διαμερίσματα τις δαπάνες θέρμανσης δεν μετράνε την πραγματική ενέργεια θέρμανσης που παίρνει το κάθε διαμέρισμα από τον κεντρικό λέβητα της πολυκατοικίας, αλλά τις ώρες που το κάθε διαμέρισμα έχει την δυνατότητα να πάρει θέρμανση.
Οι ώρες όμως δεν είναι μονάδα μέτρησης κατανάλωσης ενέργειας θέρμανσης, αλλά μονάδα μέτρησης χρόνου.
Σκεφτείτε να μοιραζόταν ανάμεσα στα διαμερίσματα της πολυκατοικίας η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας με βάση τις ώρες που το κάθε διαμέρισμα θα είχε ανοιχτή την γενική ασφάλεια του διαμερίσματος.

Όσο ακατανόητο και κουτό φαίνεται αυτό, άλλο τόσο είναι και η ωρομέτρηση στην ενέργεια θέρμανσης που παίρνει το κάθε διαμέρισμα.
Η μέτρηση της ενέργειας πρέπει να είναι σε kWh και όχι σε ώρες ή οτιδήποτε άλλο.
Η ωρομέτρηση που είναι μια κακή ελληνική «πατέντα» είναι η αιτία πολλών διενέξεων και προστριβών ανάμεσα στους κατοίκους της πολυκατοικίας, επίσης δεν δίνει τη δυνατότητα για εξοικονόμηση ενέργειας θέρμανσης από ένα διαμέρισμα που θα το επιθυμούσε.

Η ωρομέτρηση είναι ένα σύστημα διάτρητο σε παραβιάσεις και εντελώς ανασφαλές για την ορθότητα των μετρήσεών του. Δεν συνδέεται η πραγματική κατανάλωση με τη δαπάνη που καλείται ο καταναλωτής να πληρώσει.